‘Haber programlarında haber yok’ diyen bir izleyici, ‘Haberler’in magazin üslubuyla ve uzun uzun verilmesinden şikâyetçi. Gerçekten de habercilik anlayışından uzak olan ‘Haber Bültenleri’ gelişmiş ülkelerin aksine, bıktırıcı ve şiddet dolu! Günlerdir her kanalda defalarca verilen ‘gemi baskını’ artık olayın vahametini göstermekten ziyade, zaman doldurma ve reyting kapma aracına dönüştü. Kuşkusuz İsrail’in yarattığı vahşetin büyüklüğü yadsınamaz. Ancak bunu durmadan tekrarlayıp, halkın duygularını istismar etmek de yanlış. Bu ortamda esip gürleyenlerin üç gün sonra yön değiştirecekleri ortadayken, ülkenin gündemini tamamen unutup sadece bu olaya yoğunlaşmak ‘kraldan çok kralcılık’ sayılmaz mı? Unutmamak gerekir ki, bu saldırı sadece bizim değil konvoydaki tüm ülkelerin meselesidir. Hele Başbakan’ın dostu Berlusconi’nin bile Birleşmiş Milletler’de ‘hayır’ oyu verdiğini düşünürsek soluklanmak gerektiğini daha iyi görürüz! Habercilere düşen görev, artık bu olayı Türkiye-İsrail çatışması olarak göstermekten kaçınmaktır.
‘Haber Bültenleri’ndeki bir diğer sakınca da, ülkemizdeki terörizm vahşetinin, her an ayrıntılı olarak verilmesidir! ‘Terörist faaliyetler İmralı’dan gelen mesajla arttı’, cümleleriyle adeta teröristlerin reklamına dönüşen haberler, toprak bütünlüğümüze göz dikenlerin ekmeğine yağ sürer hale gelmiştir. Özgür habercilik gerekçesiyle, terör örgütünün adını hafızalara kazımayı başaran televizyoncular, bölücülerin çaba harcamalarına gerek bırakmamaktadır! Şehitlerimizin acılı ailelerini, yersiz sorularla ve görüntülerle verenler, onların özel hayatlarını da trajik bir üslupla yansıtıp kendilerine pay çıkartmaktadır. ‘Nefes’ filminde de söylendiği gibi, 45 saniyede adları anılıp sonrasında öykü olan şehitlerimizin bu şekilde ekrana getirilmesi, sıcak savaşta bildiriler atıp halkın moralini bozan düşman taktiğine benzemektedir! Tek fark, burada propaganda aracının bizdeki ‘magazinsel habercilik’ anlayışı olmasıdır.
Anibal Güleroğlu
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder